Güneşin eşsiz pırıltıları ve kuşların karşı konulmaz ötüşleriyle yavaş yavaş o masum rüyasından uyanmaya başladı. Göz kapaklarını ısrarla birbirinden ayırmaya çalışırken aklına bugün yapacağı önemli bir görüşme geldi. Bu yüzden yatağından hızlı bir şekilde fırladı ve bir çırpıda yatağını toparladı. Hazırlanmanın ve uyanmanın ilk yolunun buz gibi bir duş almak olduğunu düşündü. Duştan çıktığında kendini daha iyi hissediyordu. Bu ona gerçekten de iyi gelmişti. Bir yandan saçlarını tararken aklına büyükannesine kendisini erken kaldırdığı için kızdığı günler geldi. Belki de büyükannesi onu erken kalkmaya alıştırmasaydı bu görüşmeye geç kalabilirdi. Saçlarını tarayıp istediği şekle getirdikten sonra odasının diğer bir köşesine yürüyüp devasa dolabının içinden en beğendiği kıyafetlerini çıkardı. Onları da saçlarını bozmadan giydikten sonra hazır olup olmadığını kontrol etti. Artık görüşmeye tamamıyla hazırdı. Kalbinin her zamankinden daha hızlı çarptığını şimdi fark etmişti. Adeta yerinden fırlayacaktı. Heyecanını yenmek için kardeşini görmenin yeterli olabileceğini düşündü ve sessiz adımlarla Angel’ın odasına doğru yürüdü. Kapıyı ses çıkartmamaya dikkat ederek açtığında Angel’in uyuduğunu görünce kapıyı kapatıp koridora çıktı. Evde o kadar çok sıkılmıştı ki geçen bir dakika ona bir yıl gibi geliyordu. Kimseyi uyandırmak istemediği için yine parmak ucunda malikânenin kapısına doğru yürüdü. Girişteki büyük aynada kendi görünüşüne son kez baktıktan sonra oradan ayrıldı.
Yolda hızlı adımlarla ilerlerken yavaş yavaş yorulmaya ve terlemeye başladığını hissetti. Bu yüzden adımlarını daha seyrekleştirdi. Çevresini izleye izleye yola devam ediyordu. Bir yandan da sürekli saçlarını düzeltmekle meşguldü. Şu görüşmenin bir an önce bitmesini istiyordu; çünkü bir haftadan beri bu görüşme üzerinde çalışmalar yapıyordu. Mesleki yaşamını önemli ölçüde etkileyecek olan bu görüşmeden iyi bir sonuçla ayrılmayı da tüm kalbiyle ümit ediyordu. Başını kaldırınca gökyüzünün derin maviliklerinin gri bulutlarla kapandığını gördü ve adımlarını tekrardan hızlandırmaya başladı. Görüşmenin yapılacağı binanın karşısına gelince kalbi deli gibi çarpmaya başladı. Bu kadar heyecanlanmanın gereksiz olduğunu ve soğukkanlı davranması gerektiğini düşünüyordu fakat yapamıyordu.
Binanın içine girince uzun ve sessiz koridorda kendi ayak sesinin yankılandığını fark etti. Önceden de buraya geldiği için görüşme yapacağı kişinin odasının nerede olduğunu biliyordu. Aralıkları az olan tahta basamaklardan ağır ağır çıktıktan sonra tekrar ilk kattaki gibi uzun ve sessiz bir koridorla karşılaştı. Koridorun sonuna doğru yürümeye başladığında heyecanının azaldığını fark etti. Kapıdan içeri girmeden önce son kez saçını düzeltti ve kapıyı tıklattı. İçeriden hiçbir ses gelmeyince kapıyı tekrar tıklattı ve ince bir ses onu içeri çağırdı. Kapıyı ufak bir hareketle açtı ve yüzünde bir tebessümle odadan içeri girdi. İçerisi oldukça karışık bir yapıya sahipti. Koltuklar bir kenarda, masa bir kenarda ve odanın ortası tamamiyle boştu. Masanın arkasında oldukça büyük ve rahat bir sandalyede oturan kişi arkası dönük, bilgisayar ekranında bir şeyler inceliyordu. Victoria oturan bayanın oldukça hoş biri olduğunu düşünüyordu fakat yüzünü görmeden kesin konuşmak istemiyordu. Victoria bayanı süzmeye devam ederken odanın içinde yumuşak ve nazik bir ses yankılandı: “Sen, Victoria Daisy Margurt olmalısın.“ Bu cümle bir gereklilikten çok soru anlamı taşıyordu. Ayrıca bu ses Victoria’ya bir yerden tanıdık geliyordu fakat fazla üstelemedi. O da sesine biraz neşe katıp: “Evet efendim.“ dedi. Sözünü bitirir bitirmez sandalyedeki kişi yavaş yavaş döndü ve Victoria gördüğü yüz karşısında çok şaşırdı. Bu yüz onun oldukça aşina olduğu bir yüzdü. Beyninde adeta bir fırtına kopmuş gibiydi. O yüz sanki Vic'i odadan kovarmışçasına, deniz mavisi gözler de onu delermişçesine bakıyordu. Victoria geçirdiği kısa süreli şoku atlattıktan sonra hiçbir söz söylemeden hızlı adımlarla odayı terk etti.
Konu: Victoria Daisy. 
C.tesi Ağus. 22, 2009 1:19 pm
