Güneşte, müziğe eşlik ediyormuş gibi gözüküyordu, öyle ki hava çok sıcaktı. İnsanlar bir yandan eğlenirken diğer bir yandan da, terden beyinlerine yapışmış gibi gözüken saç telleriyle oynuyorlardı. Bende aynen öyle yapıyordum, karşımda en sevdiğim şarkıcı duruyordu ve ben çılgınlar gibi dans ediyordum fakat bu terlememe daha da çok yardımcı oluyordu. Takmamaya çalıştım. Mekan çok güzeldi, önümüzde ufak masalar ve içkiler bulunuyordu, bende Matt ile eğlenmeye gelmiştim. Renkli ışıklar heryerde süzülüyordu, kırmızısı sağa giderken, mor olanı sola doğru gidiyordu, hepsi bir düzen içerisinde hareket ediyordu. Şarkı nakarat bölümüne, yani benim ezberlediğim bölüme gelince bende eşlik etmeye başladım; “Cause you’re hot then you’re cold, you’re yes then you’re no, you’re in then you’re out, you’re up then you’re down, you’re wrong when it’s right, ıt’s black and it’s white…” şarkı söylemeyi çok seviyordum, müziğe ayak uydurmak keyfimi doruk noktasına getirmişti. Matt’in ellerinden tutup, beni döndürmesini sağladım, sonrada yanağına ufak bir öpücük kondurdum. Halinden memnun görünüyordu, ağzı kulaklarındaydı. Üzerimde ki saten elbise terlememe katkıda bulunuyor, sırtımdan terler akıyordu, ‘unutmaya çalış’ diye bir hatırlatma yaptım kendime ve tekrar dansıma koyuldum. Etraftaki insanlar da en az benim kadar şık ve heyecanlı gözüküyordu, birçok simayı daha önceden görmüştüm ama merhabalığım olmadığından, yanlarına gitmedim. Sağda ki kızı Bakanlıktan tanıyordum mesela; sarı saçları sırtından aşağı iniyor, elbisesinin modelinden dolayı tamamen açık olan bölgeyi kapatıyordu. Gayet çekici bir bayandı, makyajı ve takıları ise, bir yapbozun son parçasıymış gibi tamamlamıştı bedenini. Onun yanında ki kız ise yarı çıplaktı, anlaşılan mükemmel vücut hatlarını sergilemekten hiç mi hiç kaçınmıyordu. Birkaç dakika etrafı gözlerken, sol tarafta birazcık ileride yeşil bir ışık gördüm, ama bundan zaten çok görüyordum, herhalde şu havada hareket eden ışıklardan biriydi. O ışık sadece biraz daha dikkat çekmesi için büyüyle yapılmış olmalıydı diye düşündüm. Matt’e sarıldım, “Hayatım, biraz daha gölge bir yere gidelim mi? Burası fazla sıcak oldu, biraz daha burada kalırsam isilik çıkartabilirim.” Bembeyaz teni, güneşte parlıyordu, bütün masumiyetini sergileyerek güldü, eşlik etmekten kaçınmadım bende. Gözlerimizle başka bir masa taradık, ama alanda bir tane bile boş bir masa yoktu, kötü şans…
Güneş beynimi yıkarken, sahnenin akasından bir bayan çığlığı duydum. Matt bakmak için ayaklarını yerden yükseltti ama herkes aynı şeyi yaptığından bu pek mümkün olmadı, sıkıcı onun elini tuttum ve artan çığlıkları dinledim. Bir sorun vardı, bu barizdi. Hemen gitmeliydik fakat Matt yerinden kımıldamıyordu bile. “Matt, derhal buradan gitmeliyiz, burada kalkan olması gerekiyor, cisimlenmek yasak, biraz daha ileriye gidelim hadi yürü.” Kolunu çekiştirdim, anca birkaç adım gitti, donmuş kalmıştı anlaşılan. Panik yapıyordum, sonuçta karnımda küçükte olsa bir bebek vardı, buradan hemen uzaklaşmalıydım, tehlikeli oluyordu. Çevremde ki insanlardan, çocuklu bayanlar uzaklaşırken, erkekler onları korumak için saldırganlara büyüler savuruyordu. Orada birazcık uzakta ufak bir çocuk ağlayarak çığlık atıyordu, karşısında ise ona asasını doğrultmuş maskeli bir adam... Olamaz! Asa mı çıkardım ve oraya doğru koşmaya başladım, ellerim öylesine titriyordu ki büyüyü yapabileceğimden emin değildim. İlk aklıma geleni söyledim, ”Sersemlet” adam yeri boylarken çocukta afallamış bir biçimde bana bakıyordu, ”Buraya gel canım, iyi misin?” Çocuk önce birkaç kez bana baktı, sonra bana doğru geldi ve minik kollarını belime dolamaya çalıştı, başarısız olduğunu gördüm ve ufak bir tebessüm gösterdim. Onun elini tutup, gözlerimle Matt’i aradım, bulunduğumuz yerde yoktu! Olamazdı bu! “Matt… Matt! Nerdesin! Matt!” off sırası mıydı şimdi ya? Cisimlenebileceğimiz alana doğru koşamaya başladım, karnımdakinin bana ağırlık yaptığını şimdi fark ediyordum, yanımdaki ufak çocuğun gözlerinden hala yaşlar süzülüyordu ama ailesini bulmaya vaktimiz yoktu. Hızlı hareket etmeliydik, koştum ve koştum…
Alana çok az kalmıştı ki önüme 3 tane maskeli adam çıkmıştı. Bunlar çok fazlaydı! Yanımda ki çocuğu, kolundan tutup almaları çok uzun sürmedi. Bana sıra geldiğinde ise “Absorpe Protegrus “ diye bağırdım, büyünün yapılmasının çok zor olduğunu biliyordum, daha önce bir kez daha yapmıştım bu büyüyü. Büyü işe yaramıştı fakat çocuk hala ellerindeydi, ona doğru bağırdım bana koşmaya çalıştı fakat bu, adamların birinin çocuğa vurmasıyla son buldu. “Lanet olasıca herif onu rahat bırak!” Zayıflıyordum, kalkanda zayıflıyordu, yeşil gözlerimden yaşlar süzülüyordu… Ve kalkan gitmişti, çünkü bende tükenmiştim… Yorgundum…
Konu: Jane * 
Cuma Ağus. 21, 2009 9:11 am
